Tatil indirimleri, televizyonlar ve alışveriş arabalarının ortaya çıkmasından çok önce plantasyon sahiplerinin kendilerine özgü "Kara Cumaları" vardı.
Her sonbaharın sonlarına doğru ve kış mevsiminin başlangıçlarında Güney'deki köle tüccarları yıl bitmeden önce "malları"nı satmak için büyük müzayedeler düzenliyorlardı. Eğer bir plantasyon borçlarını ödeyemiyorsa, hasatı yeterince değilse, ya da köle sahibinin acil paraya ihtiyacı varsa, siyahi erkekleri, kadınları ve çocukları ahşap platformların üzerine dizer ve indirimli fiyatlarla satarlardı. Fiyat yaşa, ten rengine, fiziksel güce ve vücut yapısına göre belirlenirdi. Bebekler annelerinden ayrı satılıyordu, çünkü daha ucuz fiyata müşteriye sunulmaktaydı. Yaşlılar eski mobilya gibi indirimdeydi ve beyaz sahiplerin yıl sonunda kâr elde etmesi için aileler acımasızca parçalanıyordu.
Bu müzayedeler Şükran Günü'nden sonra, soğukta - bugün milyonlarca insanın bayram günleri olarak kutladığı dönemde gerçekleşmekteydi ve insanlar bunun karanlık geçmişinden habersizdi.
Köle sahipleri için "Kara Cuma" dediğinde, tam anlamıyla siyahi insanların satıldığı, ailelerin yok edildiği, insan yaşamının belirli bir fiyata tabii tutulduğu bir Cuma olarak anlaşılmaktaydı.
