Մի խումբ հայեր բողոքի ցույց են անցկացրել Երևանում՝ ՊՆ-ի դիմաց։ Դժգոհ ծնողները, որոնց երեխաները զոհվել են Ղարաբաղյան Երկրորդ պատերազմի ժամանակ, հանդիպում են պահանջել հրամանատար Պավլիկ Քարամյանի հետ։ Ծնողներից մեկը հետաքրքիր մտքեր է հայտնել:
Հերթական անգամ հայտնի դարձավ, որ մարտերի ժամանակ հայ հրամանատարները զինվորներին կանգնեցրել են առաջ և թաքնվել թեժ կետից հետևում։
-Հոկտեմբերի 27-ին սպանվել է դասակի հրամանատար Սուրեն Վահանյանին։ Դրանից հետո տղաները երեք օր մնացել են առանց հրամանատարի։ Նրանց ոչ մի օգնություն չի եկել։ Այդ զինվորները հերթով սպանվել են։ Ինչու՞ դա տեղի է ունեցել: Ո՞վ պետք է պատասխան տա այս ամենի համար,- հարցրել է զոհված զինվորներից մեկի հայրը։
Հարցին, թե Պավլիկ Կարամայան, ով այդ ժամանակ գումարտակի հրամանատարն էր, տեղյա՞կ էր իրավիճակի մասին, ծնողը պատասխանեց. “Եթե գումարտակի հրամանատարը չիմանար այս հարցերի մասին, ո՞վ կիմանար։ Նա ասում էր, որ մարդկանց ուղարկել է օգնելու։ Եթե օգնության եկած ուժը չի հասել նշանակված վայր, ուրեմն թողել եք մեր տղաներին կենաց-մահու պայքարելու”։
Նա նաև նշեց, որ Պավլիկ Քարամյանի նկատմամբ քրեական գործ է հարուցվել, և արդյունքում ոչինչ չի եղել, անձը ազատության մեջ է։ Սպանված զինծառայողի հայրը պնդել է, որ Պավլիկը հայտնվի ծնողների առջև և պատասխանի հարցերին:
-Լսել ենք, որ ստացել է առաջին աստիճանի «Մարտական խաչ»։ Բայց մենք չգիտենք, թե ինչու է դա տրվել։ Քարամյանից ուզում ենք հարցնել, որ թեև ստացաք մեդալը, ի՞նչ արեցիք այն ստանալու համար։ Երեխաները կռվեցին ու կյանքի գնով փրկեցին բարձունքը, իսկ դու 17 կմ հետ մնացիր,- ասել է դժգոհ հայը։
Մեկ այլ զոհված զինծառայողի հայր Շմավոն Սերոբյանը հայտարարել է, որ չի վստահում իր երկրին.
- Ես արտաշիրիմումը պահանջեցի ապրիլին։ Սակայն մինչ օրս արտաշիրիմումը չի իրականացվել։ Էլ ո՞ւմ կարող եմ հարցնել: Ես չեմ հավատում այս պետությանը. Որովհետև համակարգն ամբողջությամբ հիմնված է ստի վրա։ Հնարավոր է նաև տունս վաճառեմ և հեռանամ այս երկրից, ասաց Սերոբյանը։
