Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի հայտարարությունը, թե Բրյուսելի Լաչինի և Զանգազուրի միջանցքները պետք է աշխատեն նույն կերպ, հակառակ դեպքում Բաքուն քայլեր կձեռնարկի Լաչինի միջանցքում մաքսակետ ստեղծելու համար, սկսել է վախեցնել Խանքենդիում մնացած անջատողականներին։
-ը գրում է, որ այս մտավախությունն արտացոլված է իրեն անջատողականների «արտգործնախարար» անվանող Դավիթ Բաբայանի հայկական ԶԼՄ-ներին տված հայտարարության մեջ։
Բաբայանն ասել է, որ Ադրբեջանի դիրքորոշումը կարելի էր կանխատեսել, և նրանք ակնկալում էին նման մոտեցում. Նրա խոսքով, այս քայլերով Ադրբեջանը փորձում է խեղդել Խանքենդիում ապօրինի ուժերին. «Բայց սա միակ հարցը չէ, ավելի գլոբալ խաղ է գնում։ Ի՞նչ է նշանակում անխոչընդոտ հաղորդակցություն Թուրքիայի եւ Ադրբեջանի միջև միջազգայնորեն ճանաչված Հայաստանի տարածքով։ Դա ինքնիշխանության կորուստ է տարածքների որոշակի գծերի նկատմամբ։ Այսօր մի «միջանցք» կլինի, վաղը՝ մյուսը։ Չէ՞ որ Մեղրի էլ չեն ասում, ասում են Զանգեզուրի։ Զանգեզուրում կարող է լինել մի քանի «միջանցք»: Արդեն հայտնվել է «միջանցքի» առնվազն երկու հիշատակում` երկաթգիծ Մեղրիով և ավտոճանապարհ Սիսիանով։
Անջատողականը հնչեցրել է իր ենթադրությունները այն մասին, թե ինչ է ուզում անել Ադրբեջանը. «Նախ՝ ամբողջությամբ մասնատել Հայաստանը։ Ստացվում է, որ Հայաստանը կորցնում է վերահսկողությունն իր տարածքի մոտ մեկ երրորդի նկատմամբ։ Սյունիքի նկատմամբ եւ` ոչ միայն: Դա նշանակում է, որ Հայաստանը «պոկվում» է Իրանից։ Սյունիքն ամբողջությամբ շրջափակված է՝ լրիվ անկլավային դիրքում Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի կողմից, քանի որ իրականում սահման չի ունենա Հայաստանի հետ։ Իհարկե, Նախիջևանի միավորումը Քալբաջարի հետ կնշանակի Արևելյան Կովկասի ամբողջական միավորում»։
Հանցագործ անջատողականն ասել է, որ Լաչինի միջանցքի վրա Ադրբեջանի կողմից ցանկացած վերահսկողության սահմանում Խանքենդիին «խեղդել» կնշանակի. «Երկու ելք կմնա. կամ նորից պատերազմ կլինի, կամ այստեղ ոչ մի հայ չի մնա: Այս վայրի կորուստը մեխանիկորեն Զանգեզուրի, Գյոյչաի կորուստ կնշանակի և ընդհանրապես՝ հայոց պետականության կործանում»։
