Ամերիկյան հեղինակավոր Washington Examiner հրատարակությունը հրապարակել է լրագրող Նիլ Հաուերի ռեպորտաժը Հայաստանից: Ռեպորտաժը պատմում է սահմանամերձ Արմաշ (Արարատի մարզ) գյուղում տեղակայված երեխաների ուսումնական ճամբարի մասին: ԱՄՆ ռազմաօդային ուժերի հայազգի վետերան ՝ Արամը ստեղծել է «Ֆենիքս» ուսումնական դպրոցը, որը երեխաներին պատրաստում է ադրբեջանցիների հետ պատերազմի, դիվերսիաների և ահաբեկչական գործողությունների համար: Բացի Արամից, նշվում են նաև այլ արտասահմանցի հրահանգիչներ `լիբանանցի, ֆրանսիացի, ռուս, սիրիացի: Ըստ Հաուերի, հրահանգիչների մեծ մասը, այդ թվում ՝ Արամը, Ղարաբաղում կռվել են անջատողականների կողմից:

Ինչպես տեսնում եք ռեպորտաժից, «Ֆենիքս» դպրոցը հիմնադրվել է Հայաստանում 2021 թվականի հունվարին, մարտիկի ընթացքը 40 դաս է: Ընդհանուր առմամբ, դպրոցի խմբում կա մոտ չորս տասնյակ աշակերտ `40 տարեկանից մինչև դեռահասներ և երեխաներ:

Faktyoxla Lab.-ը փորձել է պարզել, թե որքանով է հայկական կողմի կողմից երեխաների օգտագործումը համապատասխանում միջազգային իրավունքին:

Նշենք, որ վերը նշված փաստը միայնակ չէ:

Հայկական տելեգրամ ալիքներով տեսանյութ է տարածվել Լեռնային Ղարաբաղի ռուս խաղաղապահների վերահսկողության տակ գտնվող հատվածում, հայկական զինվորական համազգեստով հագած պատանիները կրակում են պայմանական թիրախի իրենց կառուցած «հրետանային կայանքից»: Դժվար չէ կռահել, թե ով է թիրախը:

44-օրյա պատերազմի ընթացքում ՝ 2020 թվականի հոկտեմբերի վերջին, սոցիալական ցանցերում հայտնվեց մի տեսանյութ, որում պատանին մասնակցում է ռազմական գործողություններին: Տղան պտտվում է հրետանու շուրջ և օգնում է զինվորականներին:

Պատերազմի ժամանակ տելեգրամ ալիքներով ցուցադրվեց նաև հետևյալ տեսանյութը. Այս կադրերն ապացույցն են այն բանի, թե ինչպես են երեխաները վերապատրաստվում մարտերին մասնակցելու համար: Խանքենդիում անցկացված դասին, որը կամուֆլյացված էր որպես «դպրոցական ռազմական ուսուցման դաս», հստակ երևում է, որ վարժանքները տեղի են ունենում քողարկման համազգեստով զինվորականների վերահսկողության ներքո: Տեսանյութը նկարահանվել է հոկտեմբերի կեսերին, այսինքն այն ժամանակահատվածում, երբ հայկական զինված ուժերը կրել են մեծ կորուստներ, որոնք նրանք փորձել են փոխհատուցել հաշվին:

Նշվում է, որ Հայաստանի իշխանությունները, Ղարաբաղում երկշաբաթյա ռազմական գործողություններից հետո, կորցնելով իրենց կենդանի ուժի զգալի մասը, սկսեցին երեխաներին ներգրավել ռազմական գործողությունների մեջ:

Հայ երեխաներին պատերազմին նախապատրաստվող տեսանյութի հրապարակումից հետո ադրբեջանական լրատվամիջոցները դիմել են ՅՈICՆԻՍԵՖ - ի Եվրոպայի և Կենտրոնական Ասիայի տարածաշրջանային գրասենյակին `խնդրելով մեկնաբանել այս կադրերը: Ըստ ներկայացուցչության հասարակայնության հետ կապերի բաժնի ներկայացուցիչ Ջուհո Խյունի, ՅՈICՆԻՍԵՖ - ը հնարավորություն չունի ստուգելու այս տեսանյութի բովանդակությունը, սակայն հակամարտության մեջ գտնվող երեխաների ցանկացած օգտագործումը նրանց իրավունքների կոպիտ խախտում է:

Իսկ այժմ ավելի մանրամասն անդրադառնանք, թե միջազգային որ նորմերն է խախտում Հայաստանը:

Հոդված 38. ՄԱԿ -ի Գլխավոր ասամբլեայի կողմից 1989 թվականի նոյեմբերի 20 -ին ընդունված Երեխայի իրավունքների մասին կոնվենցիաներում նշվում է.

       Մասնակից պետությունները պարտավորվում են հարգել և ապահովել իրենց    համար կիրառելի միջազգային մարդասիրական իրավունքի կանոնների պահպանումը զինված հակամարտությունների և երեխաների համար նշանակության դեպքում:

    Մասնակից պետությունները ձեռնարկում են բոլոր հնարավոր միջոցները `ապահովելու համար, որ մինչև 15 տարեկան անձինք անմիջական մասնակցություն չունենան ռազմական գործողություններին:

  Մասնակից պետությունները պետք է ձեռնպահ մնան 15 տարեկանից ցածր ցանկացած անձի հավաքագրել իրենց զինված ուժերում ծառայելու համար: 15 տարեկանը լրացած, բայց դեռ 18 տարին չլրացած անձանցից հավաքագրվելիս մասնակից պետությունները հակված են նախապատվությունը տալ տարեցներին:

 Երկրորդ փաստաթուղթը, որն արգելում է երեխաների մասնակցությունը ռազմական գործողություններին, Արտակարգ իրավիճակներում և զինված հակամարտություններում կանանց և երեխաների պաշտպանության մասին հռչակագիրն է, որն ընդունվել է Գլխավոր ասամբլեայի 1974 թվականի դեկտեմբերի 14 -ի 3318 (XXIX) բանաձևով: Ըստ Հռչակագրի՝ բոլոր պետությունները պետք է ամբողջությամբ կատարեն 1925 թվականի Ժնևյան արձանագրությամբ և 1949 թվականի Ժնևյան կոնվենցիաներով ստանձնած իրենց պարտավորությունները, ինչպես նաև զինված հակամարտությունների ժամանակ մարդու իրավունքների հարգմանն առնչվող միջազգային իրավունքի այլ փաստաթղթեր, որոնք ներկայացնում են կարևոր երաշխիքներ՝ կանանց և երեխաների պաշտպանության համար:

Արտակարգ իրավիճակներում և զինված հակամարտություններում կանանց և երեխաների պաշտպանության մասին հռչակագիրն ընդունվել է Գլխավոր ասամբլեայի 1974 թվականի դեկտեմբերի 14 -ի 3318 (XXIX) բանաձևով:

1949 թվականի օգոստոսի 12 - ին ընդունված Ժնևի պատերազմի ժամանակ քաղաքացիական անձանց պաշտպանության մասին կոնվենցիայի 14 - րդ հոդվածի համաձայն ՛ պատերազմի սկսվելուց հետո հակամարտության կողմերը պետք է սանիտարահիգիենիկ և անվտանգության գոտիներ ստեղծեն ՝ 15 տարեկանից ցածր երեխաներին պատերազմի հետևանքներից պաշտպանելու համար:

Ինչպես տեսնում եք, ռազմական գործողությունների մեջ երեխաների ներգրավումը և պատերազմի ընթացքում նրանց տարբեր նպատակներով օգտագործելը լիովին հակասում է միջազգային իրավունքին և հանդիսանում է երեխայի իրավունքների կոպիտ խախտում:

Հայաստանում հայրենասիրական դաստիարակությունը զուգորդվում է հարևանների նկատմամբ ատելության դաստիարակության հետ: Սոցիալական ցանցերում հայ օգտատերերի կողմից տեղադրված բազմաթիվ տեսանյութեր՝ որպես երեխաների մեջ հայրենասիրության խթանման օրինակներ, փարատում են այն առասպելը, որ ադրբեջանցիներն իրենց երեխաներին մեծացնում են հայերի հանդեպ ատելությամբ:

Հիշվում է, որ սոցիալական ցանցերում հայտնվեց մի տեսանյութ, որտեղ մանկապարտեզի դաստիարակը երեխաներին բացատրում էր, որ իրենց թշնամիները հայերն են:

Տեսանյութի այս յուրահատուկ բովանդակության շուրջ իրարանցում սկսվեց: Այժմ դիտենք այս տեսանյութերը, որոնք ցույց են տալիս, թե ինչ են սովորեցնում հայ ծնողները իրենց երեխաներին «հայրենասիրական դաստիարակության» պատրվակով:

Հայ երեխաներին դաստիարակել ադրբեջանցիների և թուրքերի նկատմամբ ատելությամբ նորություն չէ: Մինչև 1980 - ականների վերջը Հայաստանում ծառայած զինվորականի հիշողությունները. «Հայկական դպրոցներում երեխաներին սովորեցնում են սպանել ադրբեջանցիներին և թուրքերին: Արդեն առաջին դասարանից նրանք թմբկահարում են երեխաների գլուխները, որ գրեթե ամբողջ մոլորակը պատկանում է հայերին, և որ համաշխարհային քաղաքակրթությունը ստեղծվել է հայերի կողմից»:

Հայկական դպրոցների փոխակերպումը ռազմականացված կազմակերպությունների սկսվեց 2014 թվականի սեպտեմբերին ՀՀ պաշտպանության, կրթության և գիտության նախարարությունների և «Երկրապահ» կամավորական միության միջև փոխըմբռնման հուշագրի ստորագրումից հետո: Հուշագիրը նախատեսված էր դպրոցներում ռազմահայրենասիրական դաստիարակության ամրապնդման համար:

Դպրոցներում հայրենասիրական դաստիարակության դասերը երեխաներին տրվում էին բազմաթիվ ձևերով ՝ սկսած «Արցախյան պատերազմի» հերոսների, ռազմական գործողությունների ականատեսների հիշողություններից և ավարտված ռազմական պատրաստությամբ և խաղերով: Այս մասին լրագրողներին ասելով ՝ Հայաստանի պաշտպանության նախարարության մամուլի քարտուղար Արծրուն Հովհաննիսյանը հավելեց. «Ի՞նչ վատ է, եթե երեխաները անցնեն Շուշիի գրավման գործողությունը»:

Բնութագրական է, որ Հայաստանում դաժանություն է դրսևորվում ոչ միայն մարդկանց, այլև կենդանիների նկատմամբ: Հայաստանում կենդանիների նկատմամբ դաժան վերաբերմունքը վաղուց դարձել է նորմ: Կատու խփելը, շան վրա քարեր նետելը - դա անում են ոչ միայն ծայրամասային անձինք, այլև երեխաները `իրենց ծնողների լիակատար համաձայնությամբ: Սպանության հակումները դարձել են հայերի գրեթե ազգային հատկանիշ, գրում է Lenta.ru - ն:

Մեկ այլ նման դեպք վերջերս տեղի ունեցավ Երևանի ծայրամասային թաղամասերից մեկում: Տեղի բնակիչը կնոջ հետ խնամում էր բակի ձագերին, կերակրում նրանց: Հունիսի սկզբին նա երեխաների հետ տեսանյութ տեղադրեց Ֆեյսբուքում ՝ մակագրելով այսպես. «Մարդիկ, օգնեք մեզ պատսպարվել կամ տեր գտնել, հարևանները ցանկանում են սպանել նրանց, լակոտները լաց են լինում և նվնվում: Օգնիր, արի, փրկիր»: Ուղիղ մեկ օր անց նա հրապարակեց նաև քարկոծված կենդանիների լուսանկարներ: Կա վարկած, որ երեխաներն են դա արել:

Վերոնշյալ բոլորը վերանայելուց հետո կարող ենք գալ հետևյալ եզրակացությունների: Նախ, մանկական ռազմական դպրոցները և երեխաների օգտագործումը մարտական ​​գործողություններում միջազգային նորմերի կոպիտ խախտում է: Երկրորդը` հայ երեխաների մեջ ադրբեջանցիների նկատմամբ ատելության սերմանումը, որը ներկայացվում է «հայրենասիրական դաստիարակության» պատրվակով, լայն տարածում ունի հարևան երկրում և մաս է կազմում ազգային քաղաքականության: